WIERZĘ… W BOGA OJCA

Pragniemy w najbliższych numerach naszej Gazetki podjąć refleksję nad wiarą, nad Składem Apostolskim, który odmawiamy podczas np. różańca świętego. Pomocą w realizacji zamierzonego celu będzie broszura ks. Martina Löffera, kierownika Katolickiego Biura Informacyjnego w Monachium, zatytułowana „Taka jest moja wiara”.

Wiara chrześcijańska oznacza życie zaufaniem do Boga. Jako osoba wierząca, przyjmuję, że zostałem stworzony. Bóg jest źródłem mego istnienia. Wiara w Boga Stwórcę uzasadnia prawdziwe człowieczeństwo oraz nadaje naszemu istnieniu sens i wartość.

Kim jest Ten, w którego wierzę – Bóg? Zgodnie ze Słowem Bożym musimy sięgnąć do Starego Testamentu i poznać, kim był Bóg dla Izraelitów. Poznali Go jako Jahwe, „Ja Jestem”. On kierował historią narodu wybranego, który całkowicie powierzył się Jahwe i uwierzył, że Bóg jest potężną rzeczywistością. Prorocy odkryli i wyznali, że inne narody też są Jego własnością. Nowe doświadczenia przeżywane przez Izraelitów doprowadziły do zaufania Jahwe, do wiary.

Na świat przychodzi Jezus, który nazywa Boga swoim Ojcem, „Abba”. Doświadcza siebie, jako Jego Syna. Pełnił z wielkim oddaniem wolę Ojca, tak że ludzie czuli się umocnieni i pocieszeni. Dzięki Jezusowi i Jego działaniu zaczynali wierzyć w Boga.

Czy doświadczenia Abrahama, Mojżesza, Izraelitów, proroków, a także Jezusa, są również moimi doświadczeniami? Czy z uwagą czytam Pismo Święte i poznaję lęki, nadzieje i radości przeżywane przez ówczesnych ludzi? Czy zdają sobie sprawę z mocy dobroci, której powierzali się wszyscy od Adama aż do Jezusa? Czy zdarzyło się w moim życiu doznanie niezapomnianego przeżycia, które obudziło we mnie zaufanie do Boga? W tego rodzaju doświadczeniach rozpoznaję Go po działaniu. Przekonując się, że nie ma na świecie takiej mocy, która byłaby w stanie dokonać tego, co On sprawia. Dlatego mogę zaufać, uwierzyć w Niego. Wierzę z tymi wszystkimi, którzy uwierzyli Mu od początku istnienia ludzkości.
 

opr. Adam Żak